Zachęcona teaserem i dość niespodziewaną informacją o tym, że Robert Downey Junior nagle ma powiązania z adaptacją komiksu ze stajni DC, sięgnęłam niedawno po serial Łasuch (Sweet Tooth) – z jakiegoś powodu przekonana, że skoro to opowieść o uroczym chłopcu-jelonku, to serial będzie miły, przyjemny, baśniowy, niewinny i tak daleki od rzeczywistości ostatnich kilkunastu pandemicznych miesięcy, jak to tylko możliwe… O SŁODKA NAIWNOŚCI!
Biblioteczki polskich fanów uniwersum Metro 2033 poszerzyły się niedawno o nową pozycję – zapraszającego nas z powrotem w głąb mrocznych tuneli moskiewskiego metra Wędrowca Surena Cormudiana. Wielbiciele Glukhovsky’ego i stworzonego przez niego postapokaliptycznego świata będą uradowani podwójnie, bo Wędrowiec tym razem nie podróżuje sam, a do powieści Cormudiana dołączone jest też – pierwszy raz ukazujące się drukiem – opowiadanie Glukhovsky’ego Koniec drogi.
Na hasło Dmitry Glukhovsky wielu osobom momentalnie przychodzą na myśl postapokaliptyczne powieści z logo Metro 2033. Ale poza powołaniem do życia i doglądaniem swojego błyskawicznie rozrastającego się uniwersum, Glukhovsky nie szczędzi również czasu na obserwowanie świata takim, jaki ten jest w tej chwili. Szczególnie czujne oko autor kieruje zaś na swoją ojczyznę – i jak większość wykształconych i trzeźwo myślących Rosjan, znajduje tam sporo materiału do dość gorzkiej refleksji. Część tych refleksji Glukhovsky przemycał już w Metrze, ale nigdzie nie widać ich tak wyraźnie, jak w jego zbiorze opowiadań wydanym w Polsce pod tytułem Witajcie w Rosji.
Miejsce człowieka nie jest pod ziemią. Ani w ciasnych i ciemnych korytarzach. Ale gdzie indziej się skryć, jeśli na powierzchni oddycha się zatrutym powietrzem, a z nieba spadają żrące krople deszczu? Od kilku tygodni znów mamy okazję poczuć ten ciężki, duszny klimat moskiewskiego metra – a to za sprawą Glukhovsky’ego i jego powieści Metro 2035, która w końcu ukazała się na polskim rynku. Wraz z nią pojawiło się też nowe, graficznie odświeżone wydanie całej serii. Tym razem okładki nie wciągają nas w głębię niknących w mroku tuneli. Są… na swój sposób trochę retro.
Od niedawna polscy fani Uniwersum Metro 2033 mogą cieszyć się kolejną książką z tej kultowej już serii postapokaliptycznych powieści.
Otchłań Roberta J. Szmidta to druga już polska powieść osadzona w Uniwersum Merto 2033. Tym razem trafiamy na gruzy pięknego niegdyś Wrocławia, gdzie ludzkość przetrwała nuklearną wojnę w rozbudowanej sieci kanałów pod miastem.
Zgodnie z zapowiedzią czas na kilka słów o Szeptach zgładzonych. To książka w Uniwersum Metro 2033 niecodzienna – bo będąca zbiorem amatorskich opowiadań napisanych przez polskich fanów wizji świata po wojnie nuklearnej wykreowanej przez Glukhovsky’ego. Zachęcone sukcesem poprzedniej takiej akcji wydawnictwo Insignis zorganizowało konkurs na osadzone w postapokaliptycznej rzeczywistości opowiadania, a najlepsze spośród nadesłanych tekstów (wybrane przez redakcję serii oraz użytkowników portalu metro2033.pl) zostały niedawno opublikowane właśnie w zbiorze Szepty zgładzonych i dołączone jako bonus do najnowszej powieści z Uniwersum Metro 2033, jaka ukazała się na polskim rynku (a były to Ciemne tunele, o których pisałam tutaj). Szepty zgładzonych dostępne są także w formie e-booka, którego za darmo możecie pobrać na przykład z tej strony.
Po drobnych przejściach z Pocztą Polską, Ciemne tunele Siergieja Antonowa wreszcie znalazły się w moich rękach i centrum uwagi. To kolejna już powieść z Uniwersum Metro 2033, której się tu przyglądam i tym razem fabuła książki zabrała mnie tam, gdzie wszystko się zaczęło – do ciemnych tuneli moskiewskiego metra, od którego wziął nazwę cały ogromny projekt sygnowany nazwiskiem Glukhovsky’ego.
Nadszedł chyba czas, żeby w końcu rozprawić się z Dzielnicą obiecaną Pawła Majki – albo może, żeby to ona rozprawiła się z nami.
Czegokolwiek nie spodziewalibyście się po pierwszej polskiej powieści z uniwersum Metro 2033, bardzo prawdopodobnym jest, że książka, którą prezentują wam Paweł Majka i wydawnictwo Insignis, bardzo was zaskoczy. Pod każdym względem.
Uniwersum Metro 2033 to projekt zrzeszający pod jednym szyldem szereg powieści opowiadających o losach resztek ludzkości, którym udało się przetrwać wojnę atomową. Na tle pozostałych pozycji projektu Korzenie niebios Tullia Avoledo to książka niezwykła. Nie tylko dlatego, że jej akcja, zamiast w tunelach moskiewskiego metra, toczy się w postapokaliptycznych Włoszech. To powieść wyjątkowa także dlatego, iż w ciekawy sposób podejmuje kwestie wiary i moralności w zupełnie zniszczonym, pełnym zła i niewyobrażalnego okrucieństwa świecie.
Jak wyglądałby postapokaliptyczny świat, gdyby Hemingwayowi kiedykolwiek przyszło do głowy go opisać? Na to pytanie najprawdopodobniej nigdy nie poznamy odpowiedzi, jednak pewien obraz, zarys czy ideę moglibyśmy chyba spróbować zaczerpnąć z Gwiazdozbioru Psa Petera Hellera.
Ta strona wykorzystuje pliki COOKIES zgodnie z ustawieniami Twojej przeglądarki. Dowiedz się więcej.
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.