współpraca Feeria

Ludzkość w skali globalnej ma coraz większe problemy ze skupieniem uwagi – taką tezę stawia w swojej nowej książce Johann Hari… i jest to zdanie, które dla wielu z nas prawdopodobnie brzmi znajomo. Coraz częściej łapiemy się na tym, że trudno nam się skupić na czytaniu długich tekstów – ale za to coraz częściej wpadamy w króliczą norę scrollowania Instagrama czy Facebooka, jak gdybyśmy chcieli dotrzeć do ich końca. Podczas pracy coś nieustannie nas rozprasza – SMS, mail, powiadomienia na ekranie telefonu, wyskakujące przypomnienia z cyfrowego kalendarza. Żonglujemy wieloma zadaniami naraz, próbujemy robić kilka rzeczy jednocześnie, a potem jesteśmy wykończeni, jakbyśmy przebiegli maraton. Podejrzanie często zdarza nam się zapominać, o czym myśleliśmy jeszcze przed chwilą – i coraz trudniej nam się uczyć czy wykrzesać z siebie kreatywność. Czujemy się przytłoczeni, mamy wrażenie, że nie nadążamy za pędzącym światem i ogromem informacji, które nieustannie domagają się naszej uwagi. Ale jednocześnie odruchowo, czasem niemal bezwiednie, sięgamy po telefon i pochłaniamy ich jeszcze więcej i więcej.

Praca z ludźmi to nie zawsze bułka z masłem… Wie o tym praktycznie każdy, kto nie jest samotną wyspą. Niezależnie od tego, czy codziennie kontaktujesz się z klientami, jesteś czyimś szefem, czy też po prostu musisz się jakoś odnaleźć w biurze pełnym współpracowników – są takie dni i takie osoby, przy których czujesz się jak na polu minowym… A co, gdyby istniał stosunkowo prosty sposób na poradzenie sobie z ludźmi, którzy działają ci na nerwy? Z szefem tyranem, z kolegą, który ciągle robi sceny i problemy, z upierdliwą koleżanką, która nieustannie szuka dziury w całym i przyczepia się do nieistotnych szczegółów? Na to właśnie pytanie odpowiada książka Martina Wehrle Mam ochotę go udusić! Proste sposoby na trudnych ludzi w pracy.

Zaczyna się prawie jak u Hitchcocka – od dramatycznej sceny otwierania czaszki ostrym narzędziem. Dalej jest już tylko ciekawiej, a kolejne historie i przypadki z książki Rahula Jandiala potrafią przerazić, wzruszyć i wprawić w bezbrzeżne zdumienie tym, jak skomplikowaną i jednocześnie delikatną konstrukcją jest ludzki mózg. Jak otworzyłem mózg. Lekcje życia od neurochirurga to wyjątkowa lektura, która zabiera nas w fascynującą podróż po tajemniczych zakamarkach ludzkiej czaszki.

Czy książkę o matematyce można czytać z wypiekami na twarzy jak najlepszą powieść podróżniczą? Można. I wcale nie trzeba do tego być doktorantem na wydziale matematyki. Ani geniuszem pokroju Einsteina. Wystarczy, że na twojej drodze stanie Mickaël Launay i jego najnowsza popularnonaukowa książka Teoria parasola, czyli jak matematyka wywraca świat do góry nogami.