Do Hawkins w stanie Indiana przyszło gorące i pełne romansów lato. Po dwóch mrocznych, jesienno-zimowych sezonach, w których grupka dzieciaków walczyła z potworami z innego wymiaru, trzecia odsłona Stranger Things na pierwszy rzut oka wydaje się zupełnie nową jakością.
Feminizm ma wiele twarzy – i w praktyce dla każdej z nas może oznaczać coś nieco innego w zależności od tego, jakie obszary życia są dla nas szczególnie ważne i gdzie leżą nasze zainteresowania. Ale niezależnie od tego, co konkretnie feminizm oznacza dla nas samych, warto poznawać także inne perspektywy i to, jak rozumieją go inni. A najlepiej może w tym pomóc dobra książka! Czas więc na drugą część polecanych feministycznych lektur – pierwszą porcję znajdziecie tutaj, a tymczasem przed wami kilka kolejnych godnych uwagi propozycji:
Kino lubi historie o artystach. Ostatnio zaś lubi sięgać po biografie brytyjskich rockmanów. Dopiero co na Oscarach szumu narobił Bohemian Rhapsody o Freddiem Mercurym i grupie Queen, a już serca krytyków na całym świecie podbija Rocketman o życiu Eltona Johna. Trudno jest tych filmów ze sobą nie porównywać, tym bardziej, że zaskakująco dużo obie te produkcje łączy… A równocześnie efekty końcowe są skrajnie różne. Który film wychodzi z tego porównania zwycięsko?
Nowy hit HBO Czarnobyl ma szanse stać się największym serialowym zaskoczeniem tego roku – pojawił się nagle, bez większego szumu przed premierą, i równie nagle podbił serca widowni, z miejsca detronizując Grę o Tron (nawet tę starą Grę o Tron) na liście najlepszych seriali wszech czasów. Odpowiedzialni za niego ludzie też są zaskakujący – scenarzysta i producent Craig Mazin do tej pory pracował przy zgoła innych gatunkach filmowych (maczał palce w seriach Kac Vegas i Straszny film), z kolei reżyser Johan Renck ma co prawda na koncie kilka odcinków tak dobrych seriali jak Breaking Bad i Wikingowie, ale zdaje się mieć większe zacięcie do kręcenia teledysków… A tymczasem ten duet dał nam najwyższej próby fabularyzowany historyczny serial, który od kilku tygodni jest na ustach całego świata.
Pamiętacie jeszcze te czasy, kiedy Black Mirror był produkcją trochę dla masochistów? Albo, jak kto woli: genialnym serialem moralnego niepokoju? Kiedy po każdym odcinku, czy to futurystycznym, czy mierzącym się z bardzo współczesnymi tematami, chodziliśmy jacyś struci, poruszeni, wytrąceni z równowagi, zastanawialiśmy się nad działaniami i wyborami bohaterów, nad potencjalnymi kierunkami rozwoju technologii i stawialiśmy sobie niewygodne pytania o to, jak sami odnaleźlibyśmy się w takich sytuacjach i w świecie z tak imponującymi technicznymi możliwościami…
