Przy tym, ile rozmaitych tytułów oferują dziś platformy streamingowe, wybranie filmu na wieczorny seans nie jest wcale takie proste, jak mogłoby się wydawać. W natłoku filmów ze wszystkich stron świata wiele mniej znanych, ale godnych uwagi produkcji może przejść niezauważonych… Dlatego dziś proponuję wam 4 nieoczywiste, ale zdecydowanie warte obejrzenia filmy, które znajdziecie na Netflixie.
Kadr z filmu Ładunek (Cargo), reż. Yolanda Ramke i Ben Howling, 2018.
Ładunek (Cargo), reż. Yolanda Ramke i Ben Howling, 2018.
Nie od dziś wiadomo, że w Australii na każdym kroku coś próbuje cię zabić. Jak nie węże, to pająki, jak nie pająki, to krokodyle, jak nie krokodyle, to rekiny… Teraz do tego grona dołączył też wirus zombie. Ale zanim się zniechęcicie, Ładunek to niby film o zombie, ale jednak zupełnie inny niż wszystkie. Grany przez Martina Freemana główny bohater nie próbuje rozpaczliwie znaleźć lekarstwa na wirusa ani dowiedzieć się, dlaczego wybuchła epidemia. A sam film nie próbuje nas straszyć czymś wyskakującym znienacka ani wywoływać niesmacznych koszmarów. Mamy tu do czynienia z dużo bardziej kameralną, rodzinną wręcz historią ojca desperacko walczącego z czasem i próbującego zabezpieczyć byt swojego dziecka – skojarzenia z Drogą McCarthy’ego jak najbardziej na miejscu!
Kadr z filmu Apostata, reż. Federico Veiroj, 2015.
Apostata, reż. Federico Veiroj, 2015.
Już tytuł sugeruje, o czym będzie ta komedia – młody Hiszpan postanawia dokonać aktu apostazji, czyli oficjalnie wystąpić z Kościoła Katolickiego. Nie będzie to jednak proste, nie tylko ze względu na niekończące się procedury, formalne komplikacje i nieprzychylnych temu pomysłowi księży, ale również z uwagi na głęboko wierzącą rodzinę, która raczej nie zaakceptuje jego wyboru. Apostata to inteligentna i bardzo dobrze zagrana (zwłaszcza na pierwszym planie) komedia o poszukiwaniu samego siebie i dążeniu pod prąd. Niewykluczone, że będziecie mieli wyraźne skojarzenia z Woodym Allenem – i całkiem słusznie, bo scenariusz Apostaty przesycony jest praktykowanym przez Allena i jego postaci humorem kogoś, kto ze sporą dawką dystansu patrzy na religię i kulturę, w której się wychował. Gdyby Woody Allen był hiszpańskim katolikiem, prawdopodobnie nakręciłby coś bardzo do Apostaty podobnego!
Kadr z filmu The Breadwinner, reż. Nora Twomey, 2017
Żywiciel (Breadwinner), reż. Nora Twomey, 2017.
Żywiciel to nominowana w 2018 roku do Oscara bardzo klimatyczna animacja o 11-letniej afgańskiej dziewczynce, która mierzy się z absurdami i niebezpieczeństwem życia w kraju rządzonym przez islamskich fanatyków. Po tym, jak jej ojciec zostaje aresztowany, a matka i starsza siostra nie mogą wychodzić z domu bez „opieki” mężczyzny, odważna Parvana przebiera się za chłopca i stara się utrzymać rodzinę. Żywiciel to ciepły, rodzinny i mimo wszystko pełen nadziei film, który przy pomocy oszczędnych środków i snutej z punktu widzenia dziecka opowieści potrafi celnie zarysować grozę wojny, opresyjnego państwa i społeczeństwa, które nienawidzi kobiet.
Kadr z filmu Buster’s Mal Heart, reż. Sarah Adina Smith, 2016.
Buster’s Mal Heart, reż. Sarah Adina Smith, 2016.
Gratka dla fanów Ramiego Maleka, ale nie tylko. Reżyserka mówi o tym filmie, że to połączenie Donniego Darko ze Złym Mikołajem. Głównym bohaterem jest poszukiwany przez policję włóczęga, który spędza zimę, włamując się do letniskowych domów bogatych ludzi. W tym osobliwym, ale wizualnie bardzo ładnym połączeniu thrillera i dramatu zagubiony bohater mierzy się ze wspomnieniami o swoim przeszłym życiu, rodzinnej tragedii i tajemniczym wielbicielu teorii spiskowych, który popchnął go na samotną ścieżkę.
